مجالی برای اثبات دایی مربی - دَبی بلاگ

علی مغانی ، تابستان سال 85، کمی بعد از جام جهانی 2006 و بازگشت تیم ملی ناکام از آلمان. تیمی که با هزار امید و آرزو به جام جهانی سفر نموده بود، فقط با یک مساوی مقابل آنگولا به ایران برگشته. همه به دنبال مقصران این ناکامی می گردند و چه کسی مقصرتر از علی دایی؟ مهاجمی که به خاتمه فوتبالش نزدیک شده، فصل قبل تر در صبا بازی نموده، در جام جهانی هیچ گلی نزده، آشکارا تحرک گذشته را ندارد و با ستاره های محبوب تری مثل علی کریمی هم درگیر شده.

پیش از اینکه جانشین برانکوی اخراج شده در تیم ملی معین گردد، از روز روشن تر است که مهاجم شماره 10 تیم ملی، دیگر رنگ پیراهن ملی را نخواهد دید. به نظر می رسد علی دایی به خاتمه فوتبال باشگاهی هم نزدیک شده، ولی او راهی سایپا می گردد تا زیر نظر ورنر لورانت آلمانی لااقل یک فصل دیگر در فوتبال بماند. حضور در بوندس لیگا، تسلط به زبان آلمانی و سابقه درخشان فوتبالی این امکان را به علی دایی می دهد که در سایپا نقشی فراتر از یک بازیکن داشته باشد. سایپا در فصلی که استقلال، پرسپولیس و سپاهان پرنوسان و متزلزل هستند، تا خاتمه هفته پنجم تیم صدرنشین جدول است و دقیقاً در همین مقطع است که لورانت تصمیم می گیرد به پیشنهادی از ترکیه پاسخ مثبت بدهد و ایران را ترک کند. علی دایی به عنوان مربی- بازیکن با سایپا ادامه می دهد و از همینجاست که دوره مربیگری علی دایی، خیلی زودتر از حد تصور آغاز می گردد.

مهاجمی که چند ماه پیش با لباس تیم ملی برای گل زدن به آنگولا کوشش می کرد، حالا یکی از مربیان لیگ فزونی است. علی دایی صندلی سایپا را تا خاتمه لیگ حفظ می نماید و در اولین سال مربیگری اش، قهرمان لیگ شده. یک آغاز درخشان! دایی، پیش از این اولین ها و بهترین های زیادی را تجربه نموده و حالا اولین مربی- بازیکن تاریخ لیگ برتر هم شده.

این آغاز توفانی، سال بعد با رتبه یازدهمی سایپا در لیگ برتر رنگ می بازد. ده پله سقوط نسبت به فصل قبل. تردیدها درباره توانایی های دایی مربی آغاز می گردد اما همان قهرمانی در لیگ ششم، علی دایی را به نیمکت تیم ملی می رساند. بعد از آن را هم که همه به یاد داریم؛ اخراج از تیم ملی بعد از شکست مقابل عربستان، دو بار تجربه مربیگری در پرسپولیس، حضور روی نیمکت تیم های نفت، صبا، راه آهن، سایپا و کسب سه قهرمانی جام حذفی. وجه مشترک تمام تیم هایی که علی دایی در آن مربیگری نموده این بوده که محل تمرین آن، کمتر از 50 کیلومتر با تهران فاصله داشته. گفته می گردد او به خاطر مشغله های تجاری، در این سال ها هیچ پیشنهادی از شهرستان را نپذیرفته اما حالا از پیشنهاد خارجی به دایی حرف زده می گردد.

در فوتبال غیرشفاف ایران، کسی نمی داند پیشنهادهایی که به علی دایی شده چقدر جدی است؟ از کجاست؟ ولی هرچه باشد، در فضایی که مربیان ایرانی تقریباً هیچ بازاری در کشورهای درجه سه همسایه هم ندارند، یک موفقیت قابل توجه است. علی دایی در همه این سال ها منتقد ضعف ساختاری، کمبود امکانات و روابط غیرفوتبالی حاکم بر فوتبال بوده و اساساً به همین دلیل از سایپا کنار گذاشته شد. حالا این بهترین فرصت برای اوست که همچون سال هایی که پرچمدار حضور فوتبالیست های ایرانی در بوندس لیگا و لیگ قهرمانان اروپا بود، موج تازه ای در بازار مربیان ایرانی باز کند. مربیگری در اتمسفری متفاوت با امکاناتی احتمالاً بیشتر و با آرامش بیشتر. این همان چیزی است که دایی مدت هاست از آن حرف می زند.

شاید اگر ورنر لورانت در لیگ ششم اینقدر زود سایپا را ترک نمی کرد، علی دایی امروز سرنوشت دیگری داشت. شاید قید وسوسه مربیگری را می زد و امروز یکی از مدیران فوتبال ایران بود. او در شمار معدود فوتبالیست هایی بود که می توانست در مدیریت فوتبال تا بالاترین سطح پیشروی کند، حتی شاید تا ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا اما دایی رختکن را به اتاق مدیریت ترجیح داد.

علی دایی هنوز به 50 سالگی نرسیده و هنوز یک مربی جوان محسوب می گردد. اگر در سال 88 علی دایی به مربیگری تیم ملی رسید، حالا در سال 98 کمتر کسی است که از حضور او روی نیمکت تیم ملی دفاع کند. شاید احتیاج باشد علی دایی فضای متفاوتی را در مربیگری تجربه کند. تا روزی که باز هم یکی از گزینه های مربیگری تیم ملی ایران باشد.

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

kurdeblog.ir: مجله سرگرمی و گردشگری